Γιατί τελειώνει το καλοκαίρι;

Γύρισα πριν μερικές μέρες από τις τελευταίες διακοπές. Εντός Ελλάδος, εντός συνόρων. Από την ησυχία του χωριού, από το ξύπνημα με πετεινό στη βαβούρα και της οχλαγωγία της Αθήνας. Ε να το είπα!

Αλλά δε γύρισα κενός ή πιο κουρασμένος από πριν. Προβληματισμένος μπορεί, γιατί αυτές οι μέρες ήταν μια καλή αφορμή για να σκεφτώ πράγματα και να επανεκτιμήσω τις επιλογές μου για την επόμενη εποχή, τη νέα (ακαδημαϊκή βέβαια) χρόνια που έρχεται.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να κοιτάξω στα μάτια τους στόχους του Γενάρη, τι έγινε σωστά, τι λάθος και τι δεν έγινε ποτέ. Να αναλογιστώ που έπαιξα και έφτιαξα και που τελικά πέτυχα. Ώστε να πω σε παλιές συνήθειες και να αρχίσω να υιοθετώ νέες.

Ένα από αυτά είναι και το Podcast των Trip Flakes. Μια προσπάθεια που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2019, τότε που δε μιλούσαμε για καραντίνες και ιούς, τότε που η ζωή με έβρισκε σε άλλη χώρα. Έκτοτε μεσολάβησαν πολλά, ελπίζουμε πια προς το καλύτερο. Το Podcast εμπλουτίστηκε με νέα επεισόδια, καλεσμένους, συζητήσεις, ακόμα και μορφή. Αλλά τη φιλοσοφία του ταξιδιού δεν την έχασε ποτέ.

Αλλά το κλειδί στη διάρκεια ενός εγχειρήματος είναι να απολαβάνεις τη διαδικασία. Κι επειδή αυτή η διαδικασία γινόταν από εμάς χωρίς προηγούμενες γνώσεις (τότε) με περισσότερες όμως τώρα, κάποια στιγμή αρχίσαμε να ξεμένουμε από δυνάμεις. Συνεπώς, το ένα έφερε το άλλο, οπότε και πήραμε μια απόφαση.

Την ερχόμενη Κυριακή λοιπόν, τελευταία του Αυγούστου και συνάμα του καλοκαιριού, θα ανέβει το τελευταίο επεισόδιο. Αφιερωμένο στο ταξίδι στη Βραζιλία, μερικούς μήνες πριν στην αρχή του '23.

Κι έτσι θα κλείσουμε σεζόν και Podcast για να καταπιαστούμε με άλλα μελλοντικά projects. Γιατί αυτή είναι η ομορφιά του να ξεκινάς πράγματα, να τα εξελίσσεις και να ξέρεις πότε να βάλεις μια τελεία.

Δώσε λοιπόν λίγη αγάπη σε αυτό το κλείσιμο για να μείνουμε με το χαμόγελο. Και ένα εις το επανιδείν για τα καλύτερα!

Στα δικά μας λοιπόν

Βάλε αυτό το μέρος στη λίστα σου 🗺️

Τήνος

Γιατί αυτό το νησί φέτος τράβηξε την προσοχή των επισκεπτών; Βρε μπας και δεν είναι μόνο η θρησκευτική του αύρα; Μήπως αξίζει και για άλλα πράγματα να επισκεφτείς κι εσύ την επόμενη φορά το νησί με τα ομορφότερα χωριά του Αιγαίου;

Ταινία που προτείνω αυτήν τη φορά 📺

Πέρα από την αρχή της κλασικής ή και ακαδημαϊκής χρονιάς, υπάρχει επίσης και σε κάθε ημέρα γενεθλίων μια βαθιά επιθυμία για ανασκόπηση και συνάμα ενδοσκόπηση.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την πρωταγωνίστρια της ταινίας Aftersun, τη Σόφι που φέρνει στην επιφάνεια τις αναμνήσεις της από ένα μακρινό ταξίδι που έκανε με τον πατέρα της κάπου στα έντεκα χρόνια της. Παλία βίντεο παίζουν σε μια βιντεοκασέτα, ενώ αρχίζει να θυμάται τις διακοπές που έκαναν εκείνο το καλοκαίρι μαζί.

Το story της ταινίας δεν προδιαθέτει για έντονες συγκινήσεις που μπορεί να βρει κάποιος σε άλλες με στοιχεία δράσης, μυστηρίου ή και θρίλερ. Μια κοινωνικόδραματική απεικόνιση της σχέση του χωρισμένου πατέρα με την σύντομα έφηβη κόρη του. Ενός πατέρα που στα τριάντα του χρόνια ψάχνει να βρει τον εαυτό του και ισορροπήσει στις ανάγκες της μικρή του οικογένειας και της κοινωνίας που πρέπει να αντιμετωπίσει.

Γιατί να δεις αυτή την ταινία;

Γιατί όλα στην ταινία μοιάζουν τόσο αληθινά και αβίαστα, μέχρι που μαθαίνεις ότι η σκηνοθέτης και συγγραφέας έχει εμπνευστεί από προσωπικές τις αναμνήσεις. Γιατί η ταινία έχει μια δυναμική ειλικρίνεια, που φαίνεται τόσο στο πρόσωπο του νεαρού πατέρα, όσο και της κόρης, η οποία δειλά δειλά ψάχνει την ανεξαρτητοποίησή της, ενώ πια συνειδητοποιεί πως και οι γονείς είναι όντα με τα δικά τους ψεγάδια και αδυναμίες.

Πράγματα που μου έκαναν εντύπωση 😮

Η Νέα Υόρκη ακόμα πιο πραγματική στον ψηφιακό κόσμο

Τραμ χωρίς ράγες, γίνεται; Οι Κινέζοι μάλλον βρήκαν τη λύση!

Μια Αθήνα των Φτηνών Τσιγάρων που άλλαξε αρκετά, 24 χρόνια μετά

Έχω βάλει να παίζει στο background 🎧

Συνεχίζω με ανακαλύψεις από Λατινική Αμερική. Δεν φταίω εγώ, αυτές μου σκάνε έτσι. Οπότε, άκου κι αυτό.

Μέχρι την επόμενη φορά,