Μα τι ζωή είναι αυτή 🍻

Τα τελευταία χρόνια έχω παρατηρήσει ότι ο Νοέμβρης αποτελεί το σημείο καμπής και αλλαγής του καιρού ως μήνας. Σα προεόρτια του χειμώνα, μην πω και των Χριστουγέννων, μιας και ήδη αρχίσαν οι πρώτοι στολισμοί, τα ημερολόγια με σοκολατάκια και οι αντιστροφομετρητές. Βέβαια, αυτή τη χρονιά δε μπορώ να πω ότι έχουμε αλλάξει ξεκάθαρα εποχή. Ακόμη.

Αλλά κοίτα να δεις που άφησα να περάσουν σχεδόν 20 μέρες από την τελευταία φορά που επικοινώνησα μαζί σου. Δεν ξέρω κατά πόσο σου έλειψε αυτό το email το πρωινό της Πέμπτης μαζί ή μετά τον καφέ, εγώ κράτησα ιδέες και δυνάμεις για να επανέλθω. Όμως, μιας και υποσχέθηκα να έρχονται δύο το μήνα, σε αυτό θα συνεχίζω να στοχεύω. Μη ξεφεύγουμε.

Που λες, μέσα σε αυτές τις μέρες έγιναν αρκετά και διάφορα. Ταξίδι βέβαια δεν προέκυψε (τουλάχιστον εκτός Ελλάδος) πέρα από μερικές μετακινήσεις εντός της χώρας. Είχα να βάλω το μυαλό και τις ανάκατες σημειώσεις σε μια τάξη. Βλέπεις, αύριο Παρασκευή, θα έχω την πρώτη μου ομιλία για μια έρευνα που κάνω σε ένα συνέδριο στο Εδιμβούργο. Καταλαβαίνεις το άγχος μου. Κάθε φορά νιώθεις ότι δε θα έχεις προετοιμαστεί αρκετά. Δεν ισχύει.

Πέρα από τα συνεδριακά, κάποια άλλα πράγματα μπήκαν σε μια νέα σειρά, έχω καιρό που ξεκίνησα νέες ασχολίες, γιατί ως γνωστόν βαριέμαι εύκολα και δε μπορώ να μείνω σε χλωρό κλαρί και παράλληλα περίμενα τις απαντήσεις στη δημοσκόπηση που σου έστειλα.

Ποια δημοσκόπηση;

Την τελευταία φορά λοιπόν, σε μια έξαψη, μια φάση της ζωής αυτού του newsletter και της δικής μου περιέργειας, συνειδητοποίησα ότι δε σε ξέρω. Αν δεν είσαι φίλος, συγγενής ή στον ευρύερο κύκλο μου, πιθανόν να μη μου έχεις αναφέρει ότι με διαβάζεις. Οπότε, έπρεπε να βρω έναν τρόπο για αυτή τη φορά, για να μου μιλήσεις.

Ποιος/ποια είσαι; Από που με διαβάζεις; Πόσο χρονών (αν δεν ντρέπεσαι) είσαι; Τι σου έκανε εντύπωση σε αυτό το newsletter κι άλλα τέτοια βαθυστόχαστα ερωτήματα υπήρχαν στο ερωτηματολόγιο που έστειλα. Παρόλο που το ποσοστό δεν άγγιξε το 100% συμμετοχής, ένας αριθμός αναγνωστών έκανε τον κόπο να μου «συστηθεί».

Κι έτσι ανακάλυψα ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό:

• με διαβάζεις από κάποιο μέρος της Ελλάδος, άρα κατά πάσα πιθανότητα βλέπουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες χάρες του τόπου και ομορφιές. Αναλογικά, 7 στους 10 ακούτε και μιλάτε ελληνικά, ενώ οι υπόλοιποι επικοινωνούν κατά κύριο λόγο σε κάποια άλλη γλώσσα μιας και η ζωή τους έχει φέρει εκτός συνόρων.

• πιθανόν είσαι γυναίκα

• σε μια ηλικία μεταξύ 25 - 35, οπότε είμαστε συνομήλικοι

• έμαθες για το newsletter από εμένα (κατά πάσα πιθανότητα από τα social media, γιατί δεν το μοιράζομαι και συχνά αυτοπροσώπως) και σου αρέσει ό,τι αυτό περιέχει.

• προτιμάς ελαφρώς τα μέρη του εξωτερικού που θέλεις να βάλεις σε λίστα για επίσκεψη - αυτό δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.

• δεν έχεις κάποια ιδιαίτερη προτίμηση για τα βιβλία/ταινίες που προτείνω, αρκεί να υπάρχουν. Το κρατάω και χαίρομαι που συμφωνούμε!

• από την άλλη, έχεις μεγαλύτερη αγάπη για τα links από πράγματα που μου έκαναν εντύπωση αντί της μουσικής που παίζει στο background. Μήπως ήρθε η ώρα να κλείσω το ραδιόφωνο;

Στα δικά μας λοιπόν

Βάλε αυτό το μέρος στη λίστα σου 🗺️

Καστορία

Ξέρω ξέρω, δεν είδα δα και καμιά άγνωστη η πόλη της Καστοριάς. Για πολλούς, η ομορφότερη της Δυτικής Μακεδονίας, για άλλους αφορμή για υπέροχες αναμνήσεις. Για εμένα πάλι, λίγο από όλα, μιας και τη περιοχή αυτή της Ελλάδας την έχω γυρίσει αρκετά. Κι αν ακόμη δεν έχεις βρεθεί εκεί… αλήθεια, τι περιμένεις;

Ταινία που προτείνω αυτήν τη φορά 📺

Η κρίση της ηλικίας μπορεί να ξεκινήσει από νωρίς. Κάποιοι συνειδητοποιούν ότι κάποια χρόνια έχουν φύγει όταν δεν έχουν πατήσει καν τα 30 και άλλοι μετά τα 40κτ. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι συνοδεύεται από ωρίμανση του εαυτού τους.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Προσπαθώ κι εγώ να σε εισάγω σε μια ταινία, την οποία ήθελα καιρό να αναφέρω. Τον «Άσπρο Πάτο» τον είδα σε θερινό πριν από δύο χρόνια. Τυχαία επιλογή, τυχαία συνάντηση με φίλο για να δούμε αυτό το έργο.

Τέσσερις καθηγητές στο σχολείο, μετά από μια συνάντηση που έχουν, αποφασίζουν να κάνουν ένα πείραμα μεταξύ τους: να καταναλώνουν σε καθημερινή βάση αλκόολ και να καταγράφουν πως αυτό επηρεάζει την προσωπική αλλά και την επαγγελματική τους ζωή. Σκοπός τους, να αποδείξουν αυτό που πίστευε ακράδαντα ο Χέμινγουεϊ, δηλαδή ότι έστω και μια ικανοποιητική ποσότητα αλκόολ στο αίμα μπορεί να σου ανοίξει το μυαλό και να αυξήσει τη δημιουργικότητά σου.

Αυτό βέβαια, καταλαβαίνεις γρήγορα, έχει τα κωμικοτραγικά αποτελέσματα που όλοι περιμένουμε. Και τον τρομερό Mads Mikelsen στο cast να ξεχωρίζει ✌️

Γιατί να δεις αυτή την ταινία;

Ο Μπωντλαίρ είχε κάποτε πει «Για να μη νιώθετε το φριχτό φορτίο του Χρόνου που σπάζει τους ώμους σας και σας γέρνει στη γη πρέπει να μεθάτε αδιάκοπα. Αλλά με τι; Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει. Αλλά μεθύστε».

Εγώ δεν προτείνω να τα τσούξετε αλλά να αφήσω αυτή την ταινία για κατανάλωση και μετέπειτα προβληματισμό. Αν και γνωρίζω ότι η τελική αποτίμηση θα είναι «αυτή η ζωή και κάποια πράγματα πρέπει να τα αποδεχόμαστε όπως έρχονται». Και ότι στην ζωή υπάρχουν αποτυχίες αλλά και επιτυχίες, υπάρχουν στιγμές που θα βαλτώνεις κι άλλες που θα ξεφαντώνεις.

Κι ότι ένα ποτήρι κρασί μπορεί να μην είναι το φάρμακο που χρειάζεσαι, αλλά είναι πάντως ένας τρόπος να ξεκλειδώνεις και ενολίγοις να χαλαρώνεις.

Πράγματα που μου έκαναν εντύπωση 😮

Αυτός ο λογαριασμός στο TikTok. Δε λέω κάτι παραπάνω, απλά κάνε scroll ανακάλυψης ελεύθερα.

Το νέο και τελευταίο τραγούδι των Beatles. Ναι, σωστά διάβασες

Θες να δημοσιεύσεις βιβλίο και να διαβαστεί; Η Νορβηγία δείχνει τον τρόπο

Kanagawa και «το Μεγάλο Κύμα» με 50.000 lego. Aγαπώ

Έχω βάλει να παίζει στο background 🎧

Δε μπορούσα να βάλω την ταινία και να μην κάνω αναφορά στο soundtrack που έβαλα πάλι να παίζει από πίσω. Όταν καταφέρεις να τη δεις, θα καταλάβεις και το νόημα του κομματιού αυτού.

Μέχρι την επόμενη φορά,