Πρωτομαγιά, Γιουροβιζιόν και βόλτες στον Βορρά

Ήρθαν, πέρασαν και επηρέασαν

Ένα μήνα μετά και κάτι μέρες

Σε άφησα αρκετό καιρό στο διαβάστηκε, ξέρω. Ήθελα και εγώ το χρόνο μου γιατί ήρθαν αλλαγές στη ζωή μου και όφειλα να τους δώσω την προσοχή που χρειαζόταν. Και να πάρω το χρόνο, να απομακρυνθώ για λίγο και να κάνω μια αξιολόγηση της κατάστασης που βρίσκομαι. Μέχρι ένα σημείο. Σε ευχαριστώ που βρίσκεσαι ακόμα εδώ και με διαβάζεις.

Σου γράφω λίγα λεπτά πριν βρεθούμε στον αέρα, επιστροφή στην πρωτεύουσα και στις μέρες πριν τελειώσει η άνοιξη και μπούμε με τα μπούνια στο καλοκαίρι. Ξέρεις, αυτή η αγαπημένη περίοδος που όλοι φανταζόμαστε με mochito στην παραλία, κλειστά κινητά και βιβλίο στην άμμο ή ρακέτες και μπάλα όλη μέρα. Αντ' αυτού, με τέτοιο χειμώνα χάδι που περάσαμε, το καλοκαίρι δε θα προλαβαίνουμε να στραγγίζουμε τις μπλούζες μας. Brace yourselves γιατί τα aircondition θα δουλεύουν υπερωρίες και φέτος ✌️

Το Πάσχα περάσε λοιπόν, το κατσικάκι/αρνάκι/ό,τι άλλο μας υποσχέθηκε η φαμίλια αποτελεί πια παρελθόν και καλούμαστε να απολαύσουμε τις υπόλοιπες μέρες του Μαϊου μέχρι το έπακρον (ή μέχρι να έρθουν οι επόμενες μέρες αδειών). Παίζει τίποτα καλό στην πόλη σου; Εγώ έχω κάνει μια λίστα, έχω πάρει εισιτήρια για lives, παραστάσεις κ.α. και ανυπομονώ!

High up on railroad tracks

Επίσης, έγινε ακόμη ένα κοσμοϊστορικό γεγονός: κάθισα να δω Eurovision μετά από 16 χρόνια περίπου 😆 κι όχι, ο ντόρος αυτός δεν ήταν τόσο για την ελληνική συμμετοχή, αλλά γιατί είχα ένα συγκρότημα που αναφέρθηκε εδώ προτού γίνει γνωστό στην Ελλάδα και ήθελα να δω πως θα τα πάει ✌️ Μιλάω φυσικά για την εκπροσώπηση της Αρμενίας και το συγκρότημα των Ladaniva ❤️ Check την αναφορά που είχα κάνει με αφορμή το πρώτο κομμάτι τους που είχα ανακαλύψει. Και thumbs up αν σου έκανε κι εσένα εντύπωση αυτό το συγκρότημα!

Ακόμη, σκέφτομαι ότι δεν μοιράστηκα το τελευταίο ταξίδι, τις εικόνες που μου έκαναν εντύπωση (ή μήπως μοιράστηκα κάτι λίγα στο Instagram;) στην εξωτική Ουαλία; Όπως αυτό το gallery.

Που λες είχα μια ιδιαίτερη εμπειρία, γιατί αυτό το ταξίδι είχε όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές (κάποιες από αυτές μου διέλυσαν το στομάχι ολίγον τι) και έμεινα προς το τέλος από δυνάμεις. Είδα μέρη που μου θύμισαν άλλα μέρη και στα πιο γαλήνια σημεία πέρασα αρκετό χρόνο και πιο όμορφα από ότι περίμενα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ήθελα να σηκωθώ να φύγω. Το αποτέλεσμα; Τώρα ανυπομονώ για το επόμενο ταξίδι... αλλά για που άραγε;

Στα δικά μας λοιπόν

Βάλε αυτό το μέρος στη λίστα σου 🗺️

Είχα την τύχη να επισκεφτώ το Notting Hill σε χωριό (δικιά μου πρωτοπορία) της Ουαλίας και ένα από ομορφότερα σημεία της Νότιας Πλευράς της χώρας. Πολύχρωμα σπιτάκια, σοκάκια να χαθείς, ερείπια από τείχη για να κρυφτείς και η θάλασσα να γαληνέψεις. Στα συν η δυνατότητα να πάρεις βαρκούλα και πεταχτείς μέχρι το Caldey Island, το υπέροχο νησάκι που βρίσκεται απέναντι σε απόσταση λιγότερη των 20'.

Tenby harbour

Βιβλίο που προτείνω αυτήν τη φορά 📺

Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον καιρό η ανάγνωση έχει πάει λίγο πίσω. Πιο συγκεκριμένα, αντί να ολοκληρώσω ένα βιβλίο, διαβάζω ταυτόχρονα τέσσερα διαφορετικά. Οπότε, αυτή τη φορά η πρότασή μου έχει κάτι από το παρελθόν. Για ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία που είχα διαβάσει παιδί και μέχρι σήμερα επαναφέρω στη μνήμη και στις προτάσεις που δίνω.

Βέβαια, δε θυμάμαι αν το έχω αναφέρει ξανά τουλάχιστον σε αυτό το newsletter αλλά δεν είναι κακό να επαναλαμβάνομαι για κάτι που θεωρώ αξιόλογο. Όχι;

Που λες, όταν ήμουν μικρός, είχα μεγάλη αγάπη για τα βιβλία. Που με έβρισκες που με έχανες, ήμουν κάπου χωμένος να ψάχνω τη βιβλιοθήκη, τόσο του πατρικού μου όσο και σε σπίτια φίλων και συγγενών. Οπότε, οι γονείς μου άρχισαν να μου παίρνουν σειρές με πιο κλασικά αναγνώσματα, μπας και εμβαθύνω περισσότερο πριν καταλήξω στις μοντερνιές.

Κι έτσι έφτασε στα χέρια μου το «Χωρίς Οικογένεια» του Έκτορ Μαλό. Όσοι έχετε προλάβει να το διαβάσετε, προχωράτε παρακάτω. Όσοι πάλι όχι, δώστε του την ευκαιρία που του αξίζει.

Το στόρι απλό αλλά και αρκετά δυνατό: Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο μικρός Ρεμύ, αναγκάζεται να ακολουθήσει έναν περιπλανώμενο θίασο που δίνει παραστάσεις σε διάφορα μέρη της Γαλλίας για να επιβιώσει. Οι εμπειρίες ζωής που θα αποκτήσει θα του επιτρέψουν στα δώδεκά του να φτιάξει τη δική του ομάδα και να συνεχίσει το επάγγελμα που ποτέ δεν διάλεξε. Στην πορεία θα ανακαλύψει τα ίχνη της πραγματικής του οικογένειας, αυτή που δεν είχε γνωρίσει ποτέ με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε νέες περιπέτειες και ανατροπές.

Γιατί να διαβάσεις αυτό το βιβλίο;

Παραβλέπεις το γεγονός ότι ανήκει στα κλασικά μυθιστορήματα που οφείλεις να διαβάσεις και επικεντρώνεσαι στο γεγονός ότι: αποτελεί ένα σπουδαίο μάθημα για τις αξίες που τείνουμε να απαξιούμε όλο και περισσότερο στη σύγχρονη εποχή, όπως αυτή της οικογένειας, της δυνατής φιλίας αλλά και της απώλειας μαζί με τη μνήμη και τον πόνο που συνοδεύεται. Αλλά σε προετοιμάζω ότι υπάρχουν σημεία που θα σε κάνουν να λυγίσεις. Ή τουλάχιστον έτσι μου έχει μείνει τόσο ζωντανή αυτή η ανάμνηση όταν το διάβασα για πρώτη φορά!

Πράγματα που μου έκαναν εντύπωση 😮

Κι όμως, ο πρώτος άνθρωπος στο κόσμο που παίζει σκάκι στον υπολογιστή… χωρίς να τον χρησιμοποιεί καθόλου!

Αν ζεις πίσω από τα βουνά και δεν έχεις πάρει είδηση τι επανάσταση θα φέρει το νέο μοντέλο του Chat GPT, προετοιμάσου

Σε περίπτωση που απολαμβάνεις το περπάτημα σε μια πόλη, τσεκ εδώ για τις πιο «περπατήσιμες» του κόσμου. Δεν είσαι έτοιμος να μάθεις πια είναι 2η λιγότερη περπατήσιμη πόλη στον κόσμο!

Η τέχνη στο μετρό της Νέας Υόρκης. Στην Αθήνα γιατί είναι ακόμα τόσο μίζερα;

Έχω βάλει να παίζει στο background 🎧

Αφού βρήκαμε την αναφορά στο παρελθόν, άλλο ένα κομμάτι που ακούω στο repeat αυτόν τον καιρό από το ίδιο συγκρότημα. Ναι, δεν είμαι μόνο της rock και της τζαζ, κάνω κέφι και με αυτά 🤸 

Μέχρι την επόμενη φορά,